Ve şimdi bayım, sizin yaptığınızı yapmayacağım.

Malte Laurids Brigge'nin Notlarını okurken

Ve şimdi bayım, sizin yaptığınızı yapmayacağım.

Diyorsunuz ya; Kitap ona hep en basit sayfalarından açılıyor...

Hayır, böyle olmuyor. Böyle olsaydı, okunur, biter, bitenler listesine eklenir ve yenisi başlanırdı.

Öyle olsaydı bayım, yazdıklarınızın bir son kapağı olmasını da doğal karşılar, hatta bunun farkına varmazdım. Ama bu yaptığınız, yani tam anlamıyla söylemek gerekirse yazdıklarınızın bir son kapağı olması... Malte ile bu kadar içiçeyken bir anda dışarıda kalmış hissetmek...

Yo, bayım!.. Gelişigüzel hangi sayfayı açsam Malte'nin içine düştüm.

Bu, bile bile her seferinde, sallantılı, çalkantılı, silkeleyen, yankılanan bir düşüştü.

Sakin sakin oturan bedenime bakıp sanıyorsunuz ki şiirlerinizin sarhoşluğuyla okunuyor bu satırlar, bu notlar, bu saçılmış notlar...

Oysa halime bakıp kimse diyemez yeşil vadilerde dolaşıyor diye.

Nasıl yapıyorsunuz bunu;

nasıl o dikenleri bedenimin en umulmadık yerlerine batırıp binlerce bastırılmış anıyı su yüzüne çıkarıyor, acıyla yüzleştiriyorsunuz? Her cümlenizle defterlerimin sayfaları, kalemlerimin mürekkepleri bitiyor. Ruhumla nasıl da oyun oynuyorsunuz.

Bütün bunlar bir kaderi oluşturmuyor ve gökler doğa üzerinden geçer gibi geçiyordu.

Ve ben yorgundum.

Senelerin rakamları farklı, huzursuzluk çağı aynı. Çöl sıcağında serin bir nehrin akışında gider gibi... Dallara, taşlara sürtse de, kolum, bacağım, sırtım...

Çölde susuz kalmaktansa...

Ama siz de, diğerleri gibi; uyarmadan, alıştırmadan, sırtımı sıvazlamadan dışarı fırlattınız beni.

Fırlatmadım; kelimelerin, cümlelerin sonuna geldik, birlikte sessizliğe geçtik diyebilirsiniz.

Ben hazır değildim.

"Henüz daha yaşamadığınız için size verilemeyecek olan cevapları şimdi araştırmayınız. Her

şey yaşanmak ister. Siz şimdi sorularınızı yaşayınız, belki o zaman yavaş yavaş, hiç farkında

olmadan, bir gün, bu cevapları bulursunuz", dediğinizi duyar gibiyim.

Doğru olabilir. Ama dedim ya yine de sizin yaptığınızı yapmayacağım.

Bu akşam ve yarın ve öbür gün masamı toplamayacağım. Sinmiş kalsın her şey bir müddet

daha. O sessizliği seyredip hissedeyim. Sıkılmış onca boya kuruyana kadar... Kağıtlar bitene

kadar...

Kim olduğunu ne bilirlerdi. Şimdi korkunç zordu onu sevmek ve o, buna yalnızca Biri'nin

gücünün yeteceğini seziyordu. Ama o Biri, istemiyordu henüz.

Notların sonu

Yine kendimi avutmak bana düşüyor. Genç Bir Şaire Mektuplar'ınız önümde. Hayâl ediyorum.

iİave etmişsiniz:

Eğer size bir şey daha söylemem gerekiyorsa, o da şudur: Sizi teselli etmeğe çalışanın

zahmetsizce, size ara sıra iyi gelen, sade ve sakin sözler içinde yaşadığına inanmayınız. Onun

hayatında da çok zahmetler ve kederler var, sizinkinin de çok arkasında kalır. Fakat başka türlü

olsaydı, hiç o bu kelimeleri bulabilir miydi?

Dostunuz:

Rainer Maria Rilke.

Peki o zaman, tam da dediğiniz gibi, yanınızdan ayırmadığınız Jacobsen'in şiirleri gibi masamı

toplayıp yeni bir kitap koyduğumda önüme, yola çıktığımda, döndüğümde siz de hep yanımda

olacaksınız.

Bunu bilin istedim...

Sevgi, saygı ve içtenlikle

Ayşecan Kurtay